17 dec. 2016 မင္းလူ/ ဘာသာေရးကိုခုတုံးလုပ္ခ်င္လုပ္ရမယ္။မစားရတဲ့အမဲ
သဲနဲ႔ပက္တန္ပက္ရမယ္။ဘယ္ေလာက္ယုတ္မာရယုတ္မာရ အကုန္လုပ္ရမယ္
မင္း လူ to 2015 Demo Pa Yit
ဟိုက္!!!!
သြားၿပီ!!! ဒီခါေတာ့တကယ္သြားၿပီထင္တယ္
လာနီညာ ေဆာင္းတြင္းကလဲက်ဳပ္ရင္ကိုမေအးျမေစႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံကိုစစ္ေဆးေတာ့မဲ့သတင္းလဲၾကားေရာ က်ဳပ္မွာေတာ့ထိုင္မရထမရ။ေခ်ြးသီးေခ်ြးေပါက္မ်ားကလဲ ဘယ္ကဘယ္လိုထြက္လာမွန္းမသိဘူး။ဟိုမွသည္မွ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာတယ္။ရင္မပူဘဲေနမလားဗ်ာ တစ္သက္လုံးခိုးဝွက္ထားသမ်ွ ျပန္အသိမ္းခံရမယ့္ကိန္း။ေရခဲေရေတာင္ ဘယ္ႏွဘူးကုန္မွန္းမသိေတာ့။ဒီကိစၥကို ဒီအတိုင္းလက္ပိုက္ၾကည့္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။ခိုးေဖာ္ခိုးဖက္ တပည့္တပန္းအေပါင္းကိုဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ေတာ့တယ္။
သြားၿပီ!!! ဒီခါေတာ့တကယ္သြားၿပီထင္တယ္
လာနီညာ ေဆာင္းတြင္းကလဲက်ဳပ္ရင္ကိုမေအးျမေစႏိုင္ေတာ့ဘူး။
ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလ်ံကိုစစ္ေဆးေတာ့မဲ့သတင္းလဲၾကားေရာ က်ဳပ္မွာေတာ့ထိုင္မရထမရ။ေခ်ြးသီးေခ်ြးေပါက္မ်ားကလဲ ဘယ္ကဘယ္လိုထြက္လာမွန္းမသိဘူး။ဟိုမွသည္မွ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာတယ္။ရင္မပူဘဲေနမလားဗ်ာ တစ္သက္လုံးခိုးဝွက္ထားသမ်ွ ျပန္အသိမ္းခံရမယ့္ကိန္း။ေရခဲေရေတာင္ ဘယ္ႏွဘူးကုန္မွန္းမသိေတာ့။ဒီကိစၥကို ဒီအတိုင္းလက္ပိုက္ၾကည့္ေနလို႔မျဖစ္ဘူး။ခိုးေဖာ္ခိုးဖက္ တပည့္တပန္းအေပါင္းကိုဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္ေတာ့တယ္။
တပည့္အေပါင္းကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဇီးရြက္ေလာက္မ်က္ႏွာကေလးေတြနဲ႔
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ျပန္ၾကည့္လို႔။မင္းေျပာလိုက္ပါ ငါေျပာလိုက္ပါ
လို႔အခ်င္းခ်င္းေျပာေနသေယာင္ေယာင္။
"ေျပာၾကစမ္း ဒီကိစၥကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ"
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။စကားသံကားထြက္မလာ။
"ေျပာေလကြာ"
"ဒါကဒီလိုရွိပါတယ္အဘ က်-- က်ေနာ္တို႔လဲ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အေရးမယူရဥပေဒ ျပဌာန္းၿပီးေတာ့ စိတ္ခ်ရဘီထင္ေနတာ"
ေဒါသကအလိပ္လိုက္ထြက္သြားတယ္။အနီးဆုံးတပည့္တစ္ေယာက္ကို နရင္းအုပ္ထည့္လိုက္မွ နည္းနည္းေနသာထိုင္သာရွိသြားတယ္။
"ေအးအဲဒါမင္းတို႔ေသာက္သုံးမက်လို႔ဘဲကြ တကယ္ဆိုရင္ ခိုးထားသမ်ွပစၥည္းဥစၥာ ျပန္မသိမ္းရဥပေဒေလးပါ ျပဌာန္းထားခဲ့ရမွာ"
"အဲဒီေငြေတြဟာ မိဘအေမြပစၥည္းတစ္ျပားသားမွ မပါဘူးကြ။ႏိုင္ငံဘဏၰာေတြကို နည္းမ်ိဳးစုံဘုံးထားတဲ့ေငြေတြဆိုေတာ့ သိမ္းခံရမွာအေသအခ်ာဘဲ။ငါေတာင္းစားရရင္ မင္းတို႔လဲခြက္ဆြဲရမယ္မွတ္"
"ဟိုအဘ ဝယ္ထားတဲ့ဆီလီကြန္အရုပ္ျပန္ေရာင္းရင္ အနည္းဆုံးသိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာ့ျပန္ရ--ရ"
ေဒါသနဲ႔ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။
"တိတ္စမ္း အဲဒါလဲ ခိုးထားတဲ့ေငြနဲ႔ဝယ္ထားတာဘဲကြ အသိမ္းခံရမွာဘဲ အေရးအႀကီးဆုံးက ေရွ႕ေလ်ွာက္ဘာလုပ္စားမလဲ"
အခ်စ္ဆုံးတပည့္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဘေျပာင္ကေရွ႕တိုးလာတယ္။
"က်ေနာ္ကေတာ့ တရုတ္ျပည္ကေပးတဲ့ သစ္ေတာေရးရာဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါရဂူဘြဲ႕ရထားတာမို႔ သူတို႔ဆီမွာအလုပ္ေလ်ွာက္ရင္ သစ္ေတာဘက္မွာ ညႊန္ခ်ဳပ္တို႔ ဘာတို႔ရခ်င္ရမွာပါ အဲဒီက်ရင္ဆရာသမားကို ပစ္မထားပါဘူး"
"ျဗဲ" ငိုရမလို ရယ္ရမလို။အမွန္က ငိုခ်လိုက္တာဗ်။
"ယီးထဲမွဘဲ ဟိုက သစ္လိုခ်င္လို႔ေပးတာကိုအေကာင္းမွတ္ေန သြားကြာသြား"
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ ထေျပာလာတယ္။
"က်ေနာ္တို႔ အားလုံးစုၿပီး ဆိုကၠားနင္းရင္ေကာင္းမလားအဘ အဲဒါကခ်မ္းသာႏိုင္တယ္ေနာ္"
"ငိုးမ ေသာက္ရူး###နင့္အေမလင္သြားေျပာဟ "
"ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္းရရင္ေကာင္းမလားအဘ"
"ထမင္းတစ္နပ္ေလ်ွာ့စားမယ္ဆိုရင္ အဆင္ေျပ-ေျပ"
ေဒါသနဲ႔အကုန္လွိမ့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။
"သြားၾကကြာ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ေတြ အကုန္သြားၾက မင္းတို႔မွတ္ထားရမွာက အဲဒီေငြေတြ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အပါခံလို႔မျဖစ္ဘူး။လိုအပ္ရင္ တိုင္းျပည္ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္ရမယ္ ဘာသာေရးကိုခုတုံးလုပ္ခ်င္လုပ္ရမယ္။မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္တန္ပက္ရမယ္။ဘယ္ေလာက္ယုတ္မာရယုတ္မာရ အကုန္လုပ္ရမယ္ အဲဒီေငြေတြေတာ့ ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုတာ ၿမဲၿမဲမွတ္ၾက"
စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္လြန္းလို႔ အသားေတြေတာင္တုန္လာတယ္။
"ဟို ဟိုေလ အဘ က် က်ေနာ္အႀကံေပးေပး"
"ေတာ္ၾကပါေတာ့!!!!!!ခြီးတဲ့မွဘဲ
မင္းလူ
"ေျပာၾကစမ္း ဒီကိစၥကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ"
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ၾကတယ္။စကားသံကားထြက္မလာ။
"ေျပာေလကြာ"
"ဒါကဒီလိုရွိပါတယ္အဘ က်-- က်ေနာ္တို႔လဲ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္အေရးမယူရဥပေဒ ျပဌာန္းၿပီးေတာ့ စိတ္ခ်ရဘီထင္ေနတာ"
ေဒါသကအလိပ္လိုက္ထြက္သြားတယ္။အနီးဆုံးတပည့္တစ္ေယာက္ကို နရင္းအုပ္ထည့္လိုက္မွ နည္းနည္းေနသာထိုင္သာရွိသြားတယ္။
"ေအးအဲဒါမင္းတို႔ေသာက္သုံးမက်လို႔ဘဲကြ တကယ္ဆိုရင္ ခိုးထားသမ်ွပစၥည္းဥစၥာ ျပန္မသိမ္းရဥပေဒေလးပါ ျပဌာန္းထားခဲ့ရမွာ"
"အဲဒီေငြေတြဟာ မိဘအေမြပစၥည္းတစ္ျပားသားမွ မပါဘူးကြ။ႏိုင္ငံဘဏၰာေတြကို နည္းမ်ိဳးစုံဘုံးထားတဲ့ေငြေတြဆိုေတာ့ သိမ္းခံရမွာအေသအခ်ာဘဲ။ငါေတာင္းစားရရင္ မင္းတို႔လဲခြက္ဆြဲရမယ္မွတ္"
"ဟိုအဘ ဝယ္ထားတဲ့ဆီလီကြန္အရုပ္ျပန္ေရာင္းရင္ အနည္းဆုံးသိန္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္ေတာ့ျပန္ရ--ရ"
ေဒါသနဲ႔ေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။
"တိတ္စမ္း အဲဒါလဲ ခိုးထားတဲ့ေငြနဲ႔ဝယ္ထားတာဘဲကြ အသိမ္းခံရမွာဘဲ အေရးအႀကီးဆုံးက ေရွ႕ေလ်ွာက္ဘာလုပ္စားမလဲ"
အခ်စ္ဆုံးတပည့္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဘေျပာင္ကေရွ႕တိုးလာတယ္။
"က်ေနာ္ကေတာ့ တရုတ္ျပည္ကေပးတဲ့ သစ္ေတာေရးရာဂုဏ္ထူးေဆာင္ပါရဂူဘြဲ႕ရထားတာမို႔ သူတို႔ဆီမွာအလုပ္ေလ်ွာက္ရင္ သစ္ေတာဘက္မွာ ညႊန္ခ်ဳပ္တို႔ ဘာတို႔ရခ်င္ရမွာပါ အဲဒီက်ရင္ဆရာသမားကို ပစ္မထားပါဘူး"
"ျဗဲ" ငိုရမလို ရယ္ရမလို။အမွန္က ငိုခ်လိုက္တာဗ်။
"ယီးထဲမွဘဲ ဟိုက သစ္လိုခ်င္လို႔ေပးတာကိုအေကာင္းမွတ္ေန သြားကြာသြား"
ေနာက္တစ္ေယာက္ကလဲ ထေျပာလာတယ္။
"က်ေနာ္တို႔ အားလုံးစုၿပီး ဆိုကၠားနင္းရင္ေကာင္းမလားအဘ အဲဒါကခ်မ္းသာႏိုင္တယ္ေနာ္"
"ငိုးမ ေသာက္ရူး###နင့္အေမလင္သြားေျပာဟ "
"ဖေယာင္းတိုင္ေရာင္းရရင္ေကာင္းမလားအဘ"
"ထမင္းတစ္နပ္ေလ်ွာ့စားမယ္ဆိုရင္ အဆင္ေျပ-ေျပ"
ေဒါသနဲ႔အကုန္လွိမ့္ကန္ပစ္လိုက္တယ္။
"သြားၾကကြာ ေသာက္သုံးမက်တဲ့ေကာင္ေတြ အကုန္သြားၾက မင္းတို႔မွတ္ထားရမွာက အဲဒီေငြေတြ ဘယ္နည္းနဲ႔မွ အပါခံလို႔မျဖစ္ဘူး။လိုအပ္ရင္ တိုင္းျပည္ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္ရမယ္ ဘာသာေရးကိုခုတုံးလုပ္ခ်င္လုပ္ရမယ္။မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္တန္ပက္ရမယ္။ဘယ္ေလာက္ယုတ္မာရယုတ္မာရ အကုန္လုပ္ရမယ္ အဲဒီေငြေတြေတာ့ ျပန္မေပးႏိုင္ဘူးဆိုတာ ၿမဲၿမဲမွတ္ၾက"
စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္လြန္းလို႔ အသားေတြေတာင္တုန္လာတယ္။
"ဟို ဟိုေလ အဘ က် က်ေနာ္အႀကံေပးေပး"
"ေတာ္ၾကပါေတာ့!!!!!!ခြီးတဲ့မွဘဲ
မင္းလူ
No comments:
Post a Comment