(heart breaking story of a boneTB inflicted 12 year school boy, who becomes a writer by the name of ThaRaWin / သရဝဏ္ (ျပည္).
The boy survives the malady because of the sympathetic treatment of a school health doctor dr. daw than htay in Prome, Pegu division).
dr. daw than htay is a graduate of
Mandalay Institute of Medicine.
Formerly it is Faculty of Medicine,
an affiliate of Mandalay University,
Mandalay , Burma.
she settles in Rangoon,
146 D, Prome road, 9 mile .
MayanKone township, Rangoon,
Burma.
ThanHtayDr.
12 sep. 2016.
အခက္ခဲဆံုးကာလမ်ားကိုျဖတ္သန္းျခင္း
သရ၀ဏ္(ျပည္)
က်ြန္ေတာ္သည္ပန္းခင္းလမ္းကိုေလ်ွာက္ခဲ.ရသူမဟုတ္ ။ က်ြန္ေတာ္.ဘ၀တြင္အခက္အခဲမ်ားစြာကိုျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ.ဖူးပါသည္ ။ ၾကံုခဲ.ဖူးေသာအခက္အခဲမ်ားအနက္ ေမ.မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ဆိုးရြားေသာအျဖစ္မွာ က်ြန္ေတာ္.အသက္ ၁၂ နွစ္ခန္.တြင္ ေသေလာက္ေသာေရာဂါဆိုးၾကီးတစ္ခုကပ္ျငိလာျခင္းျဖစ္ေပသည္ ။ က်ြန္ေတာ္၏ကေလးဘ၀အေပ်ာ္မ်ားအားလံုး နိဂံုးခ်ဳပ္ရသည္.ေန.တစ္ေန.သို.ေရာက္လာ၏ ။ထိုစဥ္ကက်ြန္ေတာ္သည္ အသက္(၁၂) နွစ္ ။ေျခာက္တန္းေအာင္၍ ခုနစ္တန္းတက္ရမည္.အခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ငယ္စဥ္ကပင္ ေဘာလံုးကန္တာအလြန္၀ါသနာပါပါသည္ ။ ေဘာလံုးလည္းအေတာ္က်ြမ္းက်င္စြာကန္တတ္ပါသည္ ။ ဒီဇင္ဘာလသို.ေရာက္တိုင္း ေဘာလံုးအသင္းဖြဲ.ကာ ကေလး ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္၀င္ေရာက္ယွဥ္ျမိဳင္ပါသည္ ။ အားအားရွိလ်င္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ေဘာလံုးကန္တိုင္းကစားေနၾကပါသည္ ။ ထိုေန.တြင္က်ြန္ေတာ္သည္ခါတိုင္းေန.မ်ားလိုပင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင္.ေဘာလံုးကန္ေနပါသည္ ။ သို.ေသာ္ေနလို.မေကာင္းပါ ။ က်ြန္ေတာ္. ခါးထဲကလိုလို ၊တင္ပါးထဲကလိုလို ၊အရိုးထဲကလိုလို ေအာင္.ေနပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္မခံရပ္နိုင္ေအာင္ နာလာသျဖင္.ေဘာလံုးဆက္မကစားေတာ.ပဲ အိမ္သို.ျပန္လာခဲ.ပါသည္ ။ အိမ္တြင္တစ္ေနကုန္အိပ္ေနပါသည္ ။ ထိုေန.မွစကာက်ြန္ေတာ္သည္သက္သာလာသည္မရွိပဲ တင္ပါးထဲမွ ေအာင္.ေအာင္.ေနပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.အေမကိုလည္းဖြင္.ေျပာသျဖင္.အေမသည္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ အိမ္နားနီးခ်င္းမ်ားနွင္.ဖြင္.ဟတိုင္ပင္ပါသည္ ။ ထိုအခါ က်ြန္ေတာ္တို.အိမ္နားမွာဂိတ္ထိုးေသာဆိုက္ကားဆရာကိုတင္ထြန္းဆိုသူက သူသိေသာ အနွိပ္ဆရာတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း ၊ က်ြန္ေတာ္ခံစားေနရေသာ ေ၀ဒနာကိုအနွိပ္ဆရာေကာင္းေကာင္းျဖင္. နွိပ္ခ်လိုက္လ်င္ ေသခ်ာေပါက္ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမစားရ၀ခမန္းေျပာပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.တစ္သက္တာတြင္ မိခင္ျဖစ္သူကိုေက်းဇူးအတင္ဆံုးအခ်က္မွာ စာေပဗဟုသုတရွိေသာအေမသည္ ဆိုက္ကားဆရာကိုတင္ထြန္းေျပာတာကိုလက္မံပဲ က်ြန္ေတာ္.ကို အနွိပ္သည္နွင္.ကုသဖို.ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆန္ခဲ.ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ။ ထိုအစား အေမသည္က်ြန္ေတာ္.ကိုဆရာ၀န္နွင္.ျပဖို.ၾကိဳးစားသည္ ။ ပိုက္ဆံမတတ္နိုင္သျဖင္. ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္အခမဲ.ဖြင္.လွစ္ထားေသာ ျပည္ေဆးရံုၾကီး ေရွ.ရွိ ေက်ာင္းသားေဆးခန္း ကိုသြားေရာက္ျပသပါသည္ (ယခုေခတ္တြင္ေက်ာင္းေဆးခန္းစနစ္မရွိေတာ.တာ၀မ္းနည္းစရာျဖစ္သည္ ) ။
က်ြန္ေတာ္သည္ ေမြးဇာတာမဟာဘုတ္အရ အဂၤါ မရဏဖြားျဖစ္သည္ ။ မရဏဖြားျဖစ္သျဖင္. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နွင္.ေသလ်င္ေသမည္ ။မေသလ်င္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမည္ဟု ေဗဒင္ဆရာမ်ားကေဟာေလ.ရွိသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ အတိတ္ကံအရ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နွင္.ေသဖို.၊ ဒုကၡိတျဖစ္ဖို.ကံပါမလာဘူးထင္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္.မိခင္နွင္.အတူ ေက်ာင္းသားေဆးခန္းသို.ေရာက္သြားေသာအခါ အင္မတန္ေတာ္ျပီး ၊အင္မတန္သေဘာေကာင္းေသာ ဆရာ၀န္မတစ္ဦးနွင္.ေတြ.ၾကံဳရ၏ ။ ထိုဆရာ၀န္မွာေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးဟုေခါ ္သည္ ( ယခု ေရြွမင္းသားအက်ိဳးေဆာင္ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ ကိုျမတ္သူ၀င္း၏မိခင္ျဖစ္သည္ ) ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ ထိုစဥ္ကမိသားစုနွင္.အတူ ျပည္ျမိဳ.မွာေနသည္ ။ သူကက်ြန္ေတာ္.ေရာဂါရာဇ၀င္ကိုေသေသခ်ာေခ်ာေမးသည္ ။က်ြန္ေတာ္ကလမ္းေလ်ွာက္လ်င္ တင္ပါးဆံုရိုးထဲမွမခံမရပ္နိုင္ေအာင္ ေအာင္.ေၾကာင္း နာက်င္ေၾကာင္းေျပာျပသည္ ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ လက္ေတြ.စမ္းသပ္ခ်င္သည္ဟုဆိုျပီး က်ြန္ေတာ္.ကိုတစ္ကိုယ္လံုးအ၀တ္အစားမ်ားခ်ြတ္ေစျပီး သူ.ေရွ.တြင္လမ္းေလ်ာက္ျပခိုင္းသည္ ။က်ြန္ေတာ္သည္ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းလွမ္းတိုင္းမ်က္၇ည္ေပါက္ေပါက္က်ကာ လမ္းေလ်ွာက္ျပရသည္ ။ သူစိတ္ေၾကနပ္ေအာင္ေလ်ွာက္ျပျပီးေသာအခါ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ က်ြန္ေတာ္.အရိုးကို ျပည္ေဆးရံုဓါတ္မွန္ဌာနသို.သြားကာ အခမဲ.ဓါတ္မွန္ရိုက္ခိုင္းသည္ ။ ဓါတ္မွန္ရလာေသာအခါ က်ြန္ေတာ္.ဓါတ္မွန္ကို ရန္ကုန္ျမိဳ. ၊ေရြွဘံုသာလမ္းရွိ ဓါတ္မွန္ဖတ္ေသာဌာနသို.ပို.၍ ဓါတ္မွန္ဖတ္ခိုင္းရမည္ ။ထိုအတြက္ ဓါတ္မွန္ဖတ္ခကုန္က်ေငြအနည္းငယ္ကိုေတာင္းရာ မိခင္ၾကီးက ေပးလိုက္သည္ ။က်ြန္ေတာ္.ကိုေသြးစစ္ရန္ေသြးလည္းေဖာက္ယူထားလိုက္ျပီးဓါတ္ခြဲခန္းသို.ပို.လိုက္သည္ ။ ထို.ေနာက္က်ြန္ေတာ္တို.အိမ္ျပန္လာခဲ.ၾက၏ ။ ခ်ိန္းေသာရက္တြင္က်ြန္ေတာ္တို.သည္ေက်ာင္းသားေဆးခန္းသို.ျပန္သြား၏ ။ ဆရာ၀န္ေဒါ ္သန္းေဌးသည္ ဓါတ္မွန္အေျဖစာရြက္ကိုလက္ထဲတြင္ကိုင္ထားသည္ ။ ဓါတ္မွန္ဖတ္ေသာအေျဖစာရြက္ကေလးတြင္ ကုန္းေဘာင္ဓါတ္မွန္ ၊ေရြွဘံုသာလမ္း၊ရန္ကုန္ျမိဳ. ဟုေရးထားတာကိုယခုထက္တိုင္မွတ္မိ၏ ။ထို.ေၾကာင္.ယခုအခါက်ြန္ေတာ္သည္ ရန္ကုန္ ေရြွဘံုသာလမ္းထဲသို.ျဖတ္သြားရင္း ကုန္းေဘာင္ေဆးခန္း ဆိုတာေတြ.တိုင္းငယ္ဘ၀ကိုသတိရမိပါသည္ ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးကဤသို.ေျပာ၏ ။
“ ကေလးက ကံေကာင္းတယ္ ေဆးရံုလာျပတာ နည္းနည္းေနာက္က်သြားရင္ကုလို.မရေတာ.ဘူး ၊ ကုလို.ရခဲ.ရင္ေတာင္ တစ္သက္လံုးေျခတစ္ဖက္နိမ္.ျပီး ဒုကၡတိတဘ၀ေရာက္သြားလိမ္.မယ္ “
“ ဘာေရာဂါလဲ ေဒါက္တာ “ ဟုက်ြန္ေတာ္. အေမကေမးသည္ ။ ကေလးဘ၀မွတ္ဥာဏ္တြင္ေမ.မရမည္.ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌး၏အေျဖကထြက္လာသည္ ။
“ ေတာ္ေတာ္ရွားရွားပါးပါးေရာဂါပဲ ၊ Bone T.B လို.ေခါ ္တယ္ ။ အရိုးတီဘီေပါ. ။ တင္ပဆံုအရိုးထဲကိုတီဘီပိုး၀င္သြားတာ ။ အဆုတ္မွာျဖစ္တဲ.တီဘီမဟုတ္ဘူး ၊ အဆုတ္ကေကာင္းတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ.စိတ္ရွည္ရွည္ကုရလိမ္.မယ္ ။ လူနဲ.ေရာဂါကမမ်ွဘူူး ။ ေန.တိုင္းေဆးထိုးရမယ္ ။ ေျခာက္လေလာက္ေန.တိုင္းေဆးထိုးရမယ္ ။ ေျခာက္လျပည္.ရင္ တစ္ပါတ္နွစ္ရက္ ေဆးထိုးျပီး တစ္နွစ္ ၊တစ္နွစ္ခြဲေလာက္ ထပ္ကုရမယ္ ။ ေသာက္ေဆးလဲ ေန.တိုင္းေသာက္ရမယ္ ။ မွန္မွန္လာနိုင္ပါ.မလား နွစ္နဲ.ခ်ီျပီးကုရမွာ “
အေမသည္မိနစ္အနည္းငယ္ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ တိတ္ဆိတ္ေငးငိုင္ေန၏ ။ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ယူရမည္.တာ၀န္မွာအင္မတန္ၾကီးမားလွသည္ ။ ထိုအခ်ိန္ကအေမသည္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကိုရပ္နားထားကာစျဖစ္ရာ ျပည္ျမိဳ.ေစ်းၾကီးတြင္ အေမသည္ ကုန္စိမ္းေရာင္းျပီး မိသားစု၀မ္းေရးကိုေျဖရွင္းေနရပါသည္ ။ ထိုသို.တစ္ဖက္မွစီးပြားရွာေနရင္းက်ြန္ေတာ္.ကိုေန.စဥ္ေဆးခန္းသို. လိုက္ပို.ရမည္.တာ၀န္ကမေသးလွမွန္းအေမသည္ ခ်ိန္ဆေနပံုရသည္ ။ မိသားစုထဲတြင္အားလံုးမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားျဖစ္သည္ ။ အေဖသည္သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္အျဖစ္အျမဲတန္းအျပင္သြားသတင္းလိုက္ေနသည္ျဖစ္ရာက်ြန္ေတာ္.ကိုေန.စဥ္ရက္ဆက္ အခ်ိန္မွန္မွန္ေဆးခန္းပို.ဖို.အေရးမွာ မျဖစ္နိုင္ဖို.မ်ားေနေလသည္ ။
“ ကေလးက ေက်ာင္းဆက္တက္လို.မျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ ေဒါက္တာ “
“ ဟုတ္တယ္ ဒီနွစ္တစ္နွစ္ ေက်ာင္းထြက္ရမယ္ “
“ က်ြန္မတစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုပါရေစေဒါက္တာရယ္ ၊ ေတာင္းပန္တာဆိုရင္ပိုျပီးမွန္ပါလိမ္.မယ္ “
“ ဟုတ္ကဲ.ေျပာပါ “
“ က်ြန္မတို.ကစီးပြားေရးအဆင္မေျပပါဘူး ၊ ေဆးခန္းကအခမဲ.ေဆးကုေပးတယ္ဆိုေပမယ္. ေန.တိုင္းေဆးခန္းကိုလာဖို.စားရိတ္ကရွိပါေသးတယ္ ။ ဆိုကၠားခလဲ ေန.တိုင္းဆိုေတာ. မတတ္နိုင္ပါဘူး ၊ အဲဒိေတာ. သားကိုက်ြန္မ စက္ဘီးနဲ.ေခါ ္လာခဲ.ပါ.မယ္ ။ စက္ဘီးကလဲ ဆိုင္ကငွားစီးရမွာပါ ။ တစ္နာရီတစ္က်ပ္ဆိုေတာ. ေန.တိုင္းကုန္က်စားရိတ္မတတ္နိုင္လို. ပိုက္ဆံသက္သာေအာင္ တစ္ေန.ကိုနာရီ၀က္ ငါးမူး ဖိုးငွားျပီးလာခဲ.ပါမယ္ ။ အသြားအျပန္နာရီ၀က္နဲ. အခ်ိန္မီေအာင္ ေဒါက္တာတို.ေဆးခန္းမွာအဆင္အေျပဆံုးအခ်ိန္ကိုေျပာပါ က်ြန္မအဲဒိအခ်ိန္ေရာက္ေအာင္ေန.တိုင္းလာပါ.မယ္ ၊ အဲဒါတစ္ခုေတာ.က်ြန္မကိုကူညီပါ “
ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္က်ြန္ေတာ္တို.ကိုသနားသြားသည္ထင္ပါသည္ ။
“ ရပါတယ္ ဒီလိုလုပ္ပါ ေဆးခန္းပိတ္ကာနီး ေန.လည္ သံုးနာရီ ဆိုရင္ လူေတာ္ေတာ္ရွင္းပါတယ္ အဲဒိအခ်ိန္လာနိုင္ရင္က်ြန္မတို. အျမန္ဆံုးေဆးထိုးေပးပါမယ္ ၊အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါ.မယ္ ၊ မွန္မွန္သာလာခဲ.ပါ ၊ဒီေဆးကပ်က္လို.မရဘူး ၊ မွန္မွန္ထိုးရမယ္ “
ယေန.ေခတ္ကာလတြင္ ပိုက္ဆံမေပးနိုင္ေသာလူနာကို ေဆးရံု၀န္ထမ္းမ်ားကမေျခမငံဆက္ဆံေျပာဆိုေသာေၾကာင္. လူနာမွာရွက္ကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသသြားေသာသတင္းကိုၾကားရေသာအခါ က်ြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကၾကံုေတြ.ခဲ.ရေသာျပည္ျမိဳ.ေက်ာင္းသားသူငယ္ က်န္းမာေရးဌာနမွ ဆရာ၀န္ ၊သူနာျပဳ ၊ကြန္ေပါင္းဒါး စေသာေဆး၀န္ထမ္းမ်ား၏ သေဘာထားျပည္.၀မွုကိုအံ.ၾသရေလသည္ ။
ထိုေန.မွစကာက်ြန္ေတာ္သည္ ေနစဥ္ေန.တိုင္း မိခင္ၾကီးနင္းေသာစက္ဘီးေနာက္ခံုမွထိုင္လိုက္ကာ စထရက္တိုမိုင္ဇင္ဟုေခါ ္ေသာေဆးကိုမွန္မွန္အထ္ိုးခံရေလသည္ ။ ေန.စဥ္ရက္ဆက္ေဆးထိုးခံရသျဖင္. က်ြန္ေတာ္.တင္ပါးမွာ အပ္ရာတြင္နွင္.ပရပြျဖစ္ေနေလသည္ ။ ေဆးထိုးအပ္ကိုထိုစဥ္မွက်ြန္ေတာ္ေၾကာက္သြားသည္မွာ ယခုထက္တိုင္ ေနမေကာင္းလ်င္ ေဆးခန္းသို.မသြားခ်င္ ၊ေဆးထိုးအပ္ကို မၾကည္.ခ်င္ မျမင္ခ်င္ မံစားနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ေဆးထိုးခံရသည္ထက္နာက်င္ခံစားရေသာေ၀ဒနာမွာအေမ.ေနာက္မွလိုက္၍ စက္ဘီးစီးရျခင္းျဖစ္သည္ ။ အေမသည္ က်ြန္ေတာ္နာက်င္မွုေ၀ဒနာမခံစားရေစရန္ ကယ္ရီယာတြင္ ေခါင္းအံုးပါးပါးခု၍ က်ြန္ေတာ္.ကိုတင္ေဆာင္လာပါသည္ ။သို.ေသာ္ ေ၀ဒနာျပင္းထန္ေနဆဲကာလျဖစ္သျဖင္. စက္ဘီးသည္ ခ်ိဳင္.ခြက္ကေလးတစ္ခုထဲသို.နည္းနည္းက်လိုက္သည္နွင္. နာက်င္လြန္းသျဖင္. အမေလး ၊အဘေလးတကာ လိုက္ပါလာရျခင္းျဖစ္သည္ ။ အေမကလည္းတတ္နိုင္သမ်ွစက္ဘီးကိုေျဖးေျဖးနင္းကာက်ြန္ေတာ္သိပ္ျပီးမနာက်င္ေအာင္ (တစ္ဖက္ကလည္းစက္ဘီးငွားခ နာရီ၀က္အတြင္း၀င္ေအာင္ )ေန.စဥ္ စိတ္မပ်က္လက္မပ်က္ က်ြန္ေတာ္.ကို ေဆးခန္းသို. နွစ္ေပါက္ေအာင္ပို.ေဆာင္ေပးခဲ.ေလသည္ ။
ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားနွင္.က်ြန္ေတာ္
ထိုေန.မွစကာ က်ြန္ေတာ္သည္လူမမာၾကီးလံုးလံုးျဖစ္သြားေပ၏ ။ မည္မ်ွေတာင္ဆိုးသလဲဟူမူ က်ြန္ေတာ္သည္ပက္လက္လွန္လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ညာဘက္သို.ျဖစ္ေစ ဘယ္ဘက္သို.ျဖစ္ေစကိုယ္.ဘာသာ တစ္ဖက္ဖက္သို.မေစာင္းနိုင္ေပ ။ တင္ပါးဆံုးရိုးထဲမွနာက်င္လွေသာေၾကာင္.ျဖစ္သည္ ။ လူအကူအတြဲပါမွ က်ြန္ေတာ္သည္ တစ္ဖက္သို.ေစာင္းနိုင္၏ ။ အကူအတြဲဆိုေသာ္လည္းလူတိုင္းတြဲ၍ ထူ၍ရသည္မဟုတ္ ၊ က်ြန္ေတာ္. ေရာဂါအထာကိုသိသူက်ြန္ေတာ္.မိခင္ၾကီးတစ္ေယာက္သာ က်ြန္ေတာ္.ကိုထူ၍ရပါသည္ ။ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖင္.စက္ဘီးတစ္စီး၏ေနာက္မွ ထိုင္လိုက္ရေသာက်ြန္ေတာ္.ဒုကၡမွာ အလြန္ၾကီးမားပါသည္ ။ သို.ေသာ္ က်ြန္ေတာ္နွင္.အေမသည္ ဘာေတြပဲၾကံဳလာသည္ျဖစ္ေစ ၊မိုးရြာရြာေနပူပူ ေန.စဥ္မွန္မွန္ေဆးခန္းသို.သြားကာ ေဆးထိုးခဲ.ပါသည္ ။ ညစဥ္လည္း တီဘီေဆးမ်ားေသာက္ရေသးသည္မွာ ပဲေလွာ္စားသလိုမ်ားျပားလွပါသည္ ။ထိုေခတ္ထိုအခ်ိန္ ၁၉၈၀ ခန္.က ေဆးပညာသည္သိပ္ျပီးမထြန္းကားေသးသည္ျဖစ္ရာယခုေခတ္လို ေဆးအားလံုးကိုတစ္မ်ိဳးတည္းေပါင္းထားေသာ DOTS တို.ဘာတို.လိုအစြမ္းထက္ ေဆးမ်ားလည္းမေပါ ္ေသးပါ ။ စထရက္တိုမိုင္ဇင္ဆိုေသာအလြန္ျပင္းထန္သည္.ထိုးေဆးကိုပင္ ေန.စဥ္ထိုးရပါသည္ ။ ေဆးခဲျဖဴျဖဴ ၆ ခဲခန္.ကိုညစဥ္ေသာက္ရပါသည္ ။ ဆရာသိန္းေဖျမင္.လည္း က်ြန္ေတာ္.လိုပင္ အရိုးတီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားဖူူးရာ သူတို.ေခတ္က က်ြန္ေတာ္.ထက္ဆိုးပံုရသည္ ။ခါးရိုးကိုပလာစတာကိုင္ ေက်ာက္ပါတ္တီးစီးျပီးေျခာက္လခန္.ေနထိုင္ရေသာ ဒုကၡကိုေတာ.က်ြန္ေတာ္မခံခဲ.ရပါ ။ အသက္ငယ္တာေရာပါမည္ထင္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္ျဖစ္ေသာေရာဂါမွာ အရိုးကို တီဘီပိုး လွိုက္စားခံရသည္.ေရာဂါဆန္းျဖစ္ျပီး အျခားတီဘီေရာဂါေ၀ဒနာရွင္မ်ားကဲ.သို.ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း ၊ အဆုတ္မေကာင္းျခင္းအလ်ဥ္းမရွိပါ ။ အဆုပ္မွာအလြန္ေကာင္းပါသည္ ။ ေခ်ာင္းလည္းမဆိုးပါ ။ တင္ပါးရိုးထဲမွနာသည္မွတပါးအျခား ေရာဂါလကၡဏာမရွိပါ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ေန.စဥ္ပင္အိပ္ေနရသည္ကမ်ားပါသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေခါင္းအံုးမ်ား ခုကာ ပက္လက္ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ရပါသည္ ။ ေက်ာင္းလဲမေနရေတာ.ပဲ တစ္နွစ္ေဆးခြင္.တင္ကာေက်ာင္းထြက္လိုက္ရပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.စိတ္ကိုအထိခိုက္ဆံုးေသာအခ်ိန္မွာ နံနက္(၉) နာရီခန္. အျဖူအစိမ္း၀တ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား အိမ္ေရွ.မွျဖတ္သြားခ်ိန္နွင္. ညေနေက်ာင္းဆင္း၍ ျပန္လာၾကခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္အျဖဴအစိမ္းမ်ားကိုျမင္သည္နွင္. ကိုယ္ေက်ာင္းမတက္နိုင္ေသာအျဖစ္ကို အလိုလို၀မ္းနည္းလာမိသည္ ။ ရေသ.စိတ္ေျဖအျဖစ္ က်ြန္ေတာ္နွင္.ခုနစ္တန္းအတူတက္ေနေသာ အိမ္နီးနားခ်င္းျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဆိုသည္. ေက်ာင္းသားကို အိမ္ေရွ.မွေစာင္.ေမ်ွာ္ၾကည္.ေနကာသူလာသည္နွင္. ေဇာ္ေဇာ္ေရလာပါဦးကြ ၊ဒီေန.ဘာသင္သလဲ ဟု ေမးကာ သူ.စာအုပ္မ်ားကိုလွန္ေလွာၾကည္.ရွဳမိပါသည္ ။သူ.စာအုပ္မ်ားထဲမွ ေက်ာင္းစာမ်ားအားလံုးသည္ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ ဖတ္ၾကည္.တာနွင္.အားလံုးနားလည္ေနသည္ ။ အေထြအထူးရွင္းျပစရာပင္မလိုေပ ။ က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ားကိုထိုသို.ၾကည္.ေနသည္ကို အေမသည္စိတ္ေကာင္းပံုမရ ။ပါးစပ္မွေတာ.ဖြင္.ဟ၍မတားျမစ္ ။ၾကာေတာ.က်ြန္ေတာ္လည္းလက္ေလ်ွာ.လိုက္ကာ ကိုေဇာ္ကိုလည္းေခါ ္၍ စာအုပ္မ်ားကိုလွန္ေလွာမၾကည္.ေတာ.ျပီ ။ ေရွ.နွစ္ခါငါေနေကာင္းလာမွ ပဲေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ.မည္ဟုအားခဲထားလိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခါတစ္ေနကုန္ပ်င္းရိလွေသာေၾကာင္. ကိုယ္. ေဖ်ာ္ေျဖေရးကိုကိုယ္ရွာရသည္ ။ ထိုစဥ္က ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားေခတ္စားသည္ ။စီေျခာက္ဆယ္ (တစ္နာရီ ခန္.) စာ ကက္ဆက္တိပ္ေခြမ်ားအလြန္ေခတ္စားေနခ်ိန္ျဖစ္ျပီး ထိုစဥ္က ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းေလာကတြင္ ဘီအီးဒီေအာင္သိုက္ ၊ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း ၊ဂီတစာဆိုေမာင္ေၾကးမံု ၊ ႏြဲ.ႏြဲ.မူ ၊ ေခတၱရာတမာခ်ိဳ ၊ ဓနုျဖဴၾကည္ၾကည္သိန္းတို.ေခတ္စားေနသည္ ။ ျပသနာကက်ြန္ေတာ္တို.အိမ္တြင္ကက္ဆက္မရွိ ။ ထိုစဥ္ကကက္ဆက္တစ္လံုးသည္ တန္ဘိုးရွိ၍ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္တို. အိမ္မွ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကားလမ္းတစ္ဖက္တြင္ မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္ဆိုေသာ နာမည္ေက်ာ္ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိသည္ ။ ထိုဆိုင္သည္ အလြန္လက္ရာေကာင္းေသာေၾကာင္. စားသံုးသူ ကားသမားမ်ားနွင္.မျပတ္စည္ကားလ်က္ရွိသည္ ။က်ြန္ေတာ္.အေဖသည္မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္မွ အမဲနွပ္ကိုအလြန္ၾကိဳက္၍ မၾကာခန၀ယ္ယူစားသံုးေလ.ရွိသည္ ။ ထိုမၾကည္ေအာင္ထမင္္းဆိုင္သည္ စားသံုးသူမ်ားကို ေဖ်ာ္ေျဖသည္.အေနနွင္. ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားကို က်ယ္ေလာင္စြာဖြင္.ေလ.ရွိသည္ ။ က်ြန္ေတာ္မွတ္မိေနေသာဇာတ္လမ္းမ်ားမွာ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ၊ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ျပန္လာျပီ ၊သားဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ၊ မင္းအသက္ငါ.ေပးဆရာၾကီးျမတ္ခိုင္ ၊ မီးေတာက္ရဲ.လား ၊ေက်ာက္စိမ္းတံုးၾကီးျခာျခာလည္ စသည္ျဖင္.ျဖစ္သည္ ။ ကက္ဆက္ေခြေလာကတြင္ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းနွင္. ဓနုျဖဴၾကည္ၾကည္သိန္းသည္ အေအာင္ျမင္ဆံုးျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ေန.လည္ဘက္ထမင္းစားျပီးသည္နွင္. အေမ.ကို မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္သို.လိုက္ပို.ပါရန္ေတာင္းဆိုရ၏ ။ ထိုအခါအေမသည္ မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္နွင္. မနီးမေ၀းေနရာတြင္ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ပက္လက္ကုလားထိုင္ကိုသြား၍ ခင္းရ၏ ။ ခါးမနာေစရန္ေခါင္းအံုးေတြဘာေတြ အက်အနခင္းရ၏ ။ ေနရာထိုင္ခင္းအဆင္သင္.ျဖစ္လ်င္ အေမသည္က်ြန္ေတာ္.ကိုေပြ.ခ်ီကာ လမ္းျဖတ္ကူးျပီး ကုလားထိုင္ေပါ ္တြင္က်က်နနခ်ထားခဲ.ျပီး မၾကည္ေအာင္ထံအပ္နွံကာျပန္သြား၏ ။ ထိုအခ်ိန္မွစကာ ဆိုင္မသိမ္းမခ်င္း က်ြန္ေတာ္သည္ ကက္ဆက္ေခြျပဇာတ္မ်ားကိုတစ္ေခြျပီးတစ္ေခြနားေသာတဆင္ေတာ.သည္ ။ က်ြန္ေတာ္ျပန္ခ်င္လ်င္မၾကည္ေအာင္ဆိုင္မွတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေျပာလိုက္လ်င္ အေမ.ကိုသြားအေၾကာင္းၾကားေပးကာအေမျပန္လာေခါ ္ပါသည္ ။ဤသို.နားေထာင္သည္မွာ ေန.စဥ္နီးပါးတစ္နွစ္ခန္.ၾကာပါသည္ ။ထို.ေၾကာင္.က်ြန္ေတာ္သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ျပဇာတ္ သေဘာ ၊ခန္းကူးခန္းေျပာင္း ဇာတ္ညြွန္းသေဘာ ၊ Tempo ေခါ ္ဇာတ္ရွိန္ျမွင္.သည္.သေဘာ ၊ ဒိုင္ယာေလာ. (ေခါ ္) အခ်ီအခ်စကားေျပာၾကသည္.သေဘာမ်ားကို အေပ်ာ္သေဘာနားေထာင္ရင္းပညာရေန၏ ။ ေနာင္အခါစာေရးေသာအခါ အေတာ္အသံုး၀င္တာေတြ.ရေလသည္ ။
ဤသို.ျဖင္.ေျခာက္လၾကာသြားေသာအခါ က်ြန္ေတာ္.အေျခအေနသည္ အနည္းငယ္တိုးတက္လာ၏ ။ ဟိုနားသည္နား လမ္းေလ်ွာက္နိုင္လာသည္ ။ တင္ပါးဆံုအရိုးထဲမွလည္းသိပ္မနာေတာ. ။သို.ေသာ္ ေရာဂါမွာအရွင္းမေပ်ာက္ေသးသျဖင္. တစ္ပါတ္လ်င္ နွစ္ရက္နွုန္းျဖင္.ေဆးဆက္ထိုးရသည္ ။ ေသာက္ေဆးကေတာ.ေန.တိုင္းေသာက္ရသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အသက္ (၁၂) နွစ္အရြယ္ တြင္ ေသေလာက္ေသာေရာဂါၾကီးတစ္ခုနွင္.ရင္ဆိုင္လိုက္ရေသာအခါ ေရာဂါဒဏ္ ၊ အလြန္ျပင္းထန္ေသာစထရက္တိုမိုင္ဇင္ထိုးေဆးမ်ားဒဏ္ေၾကာင္. ကိုယ္ခႏၥာသည္ၾကီးထြားမွုတုန္.ေနွးသြား၏ ။ ငယ္စဥ္ကျပည္.ျပည္.၀၀ရွိခဲ.ေသာကိုယ္ခႏၥာသည္ ထိုစဥ္မွစကာ ၾကံဳလွီ ေသးေကြးသြား၏ ။ ထိုသို.ခႏၥာကိုယ္ဥပဓိရုပ္ေျပာင္းလဲသြားသည္မွာ ယခုထက္တိုင္ျဖစ္သည္ ။ထို.ေၾကာင္.က်ြန္ုပ္ငယ္စဥ္ကဓါတ္ပံုမ်ားကိုၾကည္.လ်င္ အသက္ (၁၂ ) နွစ္အထိသည္ လူတစ္ေယာက္ ၊ အသက္ (၁၂) နွစ္မွစကာယခုအထိသည္အျခား လူတစ္ေယာက္၏ပံုဟု ဆိုရမတတ္ေျပာင္းလဲသြားပါသည္ ။ မတူညီေသာလူနွစ္ေယာက္ကိုၾကည္.ျမင္ရသလိုျဖစ္ေနေပသည္ ။
တျဖည္းျဖည္းနွင္.က်ြန္ေတာ္သည္က်န္းမာေရးအေျခအေနျပန္ေကာင္းလာပါသည္ ။ေနာက္တစ္နွစ္တြင္ေက်ာင္းျပန္တက္နိုင္သည္ ။ ထိုစဥ္ကာလမ်ားက က်ြန္ေတာ္သည္ လူေတာတိုးရမွာေၾကာက္ေနသည္ ။ အလိုလိုအားငယ္ေနတတ္သည္ ။ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္အထိ စိတ္ဓာတ္က်သလိုလို သိမ္ငယ္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ကိုယ္.ကိုယ္ကိုသတ္ေသခ်င္ေသာစိတ္ပင္တစ္ခါတစ္ရံျဖစ္မိေလသည္ ။ သို.ေသာ္ က်ြန္ေတာ္.မိခင္ကက်ြန္ေတာ္.ကို အားေပးခဲ.၏ ။ စာေပကက်ြန္ေတာ္.ဘ၀ကိုကယ္တင္ခဲ.သည္ ။ ဆရာၾကီးပီမိုးနင္းေရးသားေသာစာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွ စာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းက က်ြန္ေတာ္.ဘ၀ကိုေျပာင္းလဲသြားေစခဲ.သည္ ။ ထိုစာသားမွာေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းရွင္းေလးေရးထားသည္ ။
“ ဒုကၡငယ္ကေလးမ်ားကိုခံစားျခင္းျဖင္. ဒုကၡၾကီးမ်ားမွ လြတ္ကင္းနိုင္ေလသည္ ။ ဒုကၡငယ္ကေလးမ်ားမွာစိတ္အလိုကိုလြန္စြာမလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ “
ထို.ေနာက္ပိုင္းမွစကာက်ြန္ေတာ္သည္ ေတာ္ရံုတန္ရံုဒုကၡမ်ားကိုခံနိုင္ရည္ရွိလာသည္ ။ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုျမင္.ျမင္.ထားသည္ ။ သူတကာထက္ပို၍ၾကိဳးစားအားထုတ္သည္ ။ ဆႏၵနွင္. ၀ီရိယျပင္းထန္၍ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ရွိေသာလူတစ္ေယာက္အတြက္ ၾကီးမားေသာ အခက္အခဲမ်ားၾကံဳလာရသည္.တိုင္ ၾကံ.ၾကံ.ခံ၍ေက်ာ္လြွားေရွ.ဆက္နိုင္စျမဲပင္ျဖစ္သည္ ဟုက်ြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္ ။
သရ၀ဏ္(ျပည္)
Eternal Light မဂၢဇင္း ၂၀၁၆ ေဖေဖာ္၀ါရီ
The boy survives the malady because of the sympathetic treatment of a school health doctor dr. daw than htay in Prome, Pegu division).
dr. daw than htay is a graduate of
Mandalay Institute of Medicine.
Formerly it is Faculty of Medicine,
an affiliate of Mandalay University,
Mandalay , Burma.
she settles in Rangoon,
146 D, Prome road, 9 mile .
MayanKone township, Rangoon,
Burma.
ThanHtayDr.
12 sep. 2016.
အခက္ခဲဆံုးကာလမ်ားကိုျဖတ္သန္းျခင္း
သရ၀ဏ္(ျပည္)
က်ြန္ေတာ္သည္ပန္းခင္းလမ္းကိုေလ်ွာက္ခဲ.ရသူမဟုတ္ ။ က်ြန္ေတာ္.ဘ၀တြင္အခက္အခဲမ်ားစြာကိုျဖတ္ေက်ာ္လာခဲ.ဖူးပါသည္ ။ ၾကံုခဲ.ဖူးေသာအခက္အခဲမ်ားအနက္ ေမ.မရနိုင္ေလာက္ေအာင္ဆိုးရြားေသာအျဖစ္မွာ က်ြန္ေတာ္.အသက္ ၁၂ နွစ္ခန္.တြင္ ေသေလာက္ေသာေရာဂါဆိုးၾကီးတစ္ခုကပ္ျငိလာျခင္းျဖစ္ေပသည္ ။ က်ြန္ေတာ္၏ကေလးဘ၀အေပ်ာ္မ်ားအားလံုး နိဂံုးခ်ဳပ္ရသည္.ေန.တစ္ေန.သို.ေရာက္လာ၏ ။ထိုစဥ္ကက်ြန္ေတာ္သည္ အသက္(၁၂) နွစ္ ။ေျခာက္တန္းေအာင္၍ ခုနစ္တန္းတက္ရမည္.အခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ငယ္စဥ္ကပင္ ေဘာလံုးကန္တာအလြန္၀ါသနာပါပါသည္ ။ ေဘာလံုးလည္းအေတာ္က်ြမ္းက်င္စြာကန္တတ္ပါသည္ ။ ဒီဇင္ဘာလသို.ေရာက္တိုင္း ေဘာလံုးအသင္းဖြဲ.ကာ ကေလး ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမ်ားတြင္၀င္ေရာက္ယွဥ္ျမိဳင္ပါသည္ ။ အားအားရွိလ်င္ ရပ္ကြက္ထဲတြင္ေဘာလံုးကန္တိုင္းကစားေနၾကပါသည္ ။ ထိုေန.တြင္က်ြန္ေတာ္သည္ခါတိုင္းေန.မ်ားလိုပင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနွင္.ေဘာလံုးကန္ေနပါသည္ ။ သို.ေသာ္ေနလို.မေကာင္းပါ ။ က်ြန္ေတာ္. ခါးထဲကလိုလို ၊တင္ပါးထဲကလိုလို ၊အရိုးထဲကလိုလို ေအာင္.ေနပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္မခံရပ္နိုင္ေအာင္ နာလာသျဖင္.ေဘာလံုးဆက္မကစားေတာ.ပဲ အိမ္သို.ျပန္လာခဲ.ပါသည္ ။ အိမ္တြင္တစ္ေနကုန္အိပ္ေနပါသည္ ။ ထိုေန.မွစကာက်ြန္ေတာ္သည္သက္သာလာသည္မရွိပဲ တင္ပါးထဲမွ ေအာင္.ေအာင္.ေနပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.အေမကိုလည္းဖြင္.ေျပာသျဖင္.အေမသည္ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာ အိမ္နားနီးခ်င္းမ်ားနွင္.ဖြင္.ဟတိုင္ပင္ပါသည္ ။ ထိုအခါ က်ြန္ေတာ္တို.အိမ္နားမွာဂိတ္ထိုးေသာဆိုက္ကားဆရာကိုတင္ထြန္းဆိုသူက သူသိေသာ အနွိပ္ဆရာတစ္ေယာက္ရွိေၾကာင္း ၊ က်ြန္ေတာ္ခံစားေနရေသာ ေ၀ဒနာကိုအနွိပ္ဆရာေကာင္းေကာင္းျဖင္. နွိပ္ခ်လိုက္လ်င္ ေသခ်ာေပါက္ေပ်ာက္ကင္းသက္သာသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္းမစားရ၀ခမန္းေျပာပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.တစ္သက္တာတြင္ မိခင္ျဖစ္သူကိုေက်းဇူးအတင္ဆံုးအခ်က္မွာ စာေပဗဟုသုတရွိေသာအေမသည္ ဆိုက္ကားဆရာကိုတင္ထြန္းေျပာတာကိုလက္မံပဲ က်ြန္ေတာ္.ကို အနွိပ္သည္နွင္.ကုသဖို.ခါးခါးသီးသီးျငင္းဆန္ခဲ.ျခင္းပင္ျဖစ္သည္ ။ ထိုအစား အေမသည္က်ြန္ေတာ္.ကိုဆရာ၀န္နွင္.ျပဖို.ၾကိဳးစားသည္ ။ ပိုက္ဆံမတတ္နိုင္သျဖင္. ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္အခမဲ.ဖြင္.လွစ္ထားေသာ ျပည္ေဆးရံုၾကီး ေရွ.ရွိ ေက်ာင္းသားေဆးခန္း ကိုသြားေရာက္ျပသပါသည္ (ယခုေခတ္တြင္ေက်ာင္းေဆးခန္းစနစ္မရွိေတာ.တာ၀မ္းနည္းစရာျဖစ္သည္ ) ။
က်ြန္ေတာ္သည္ ေမြးဇာတာမဟာဘုတ္အရ အဂၤါ မရဏဖြားျဖစ္သည္ ။ မရဏဖြားျဖစ္သျဖင္. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နွင္.ေသလ်င္ေသမည္ ။မေသလ်င္ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားမည္ဟု ေဗဒင္ဆရာမ်ားကေဟာေလ.ရွိသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ အတိတ္ကံအရ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နွင္.ေသဖို.၊ ဒုကၡိတျဖစ္ဖို.ကံပါမလာဘူးထင္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္.မိခင္နွင္.အတူ ေက်ာင္းသားေဆးခန္းသို.ေရာက္သြားေသာအခါ အင္မတန္ေတာ္ျပီး ၊အင္မတန္သေဘာေကာင္းေသာ ဆရာ၀န္မတစ္ဦးနွင္.ေတြ.ၾကံဳရ၏ ။ ထိုဆရာ၀န္မွာေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးဟုေခါ ္သည္ ( ယခု ေရြွမင္းသားအက်ိဳးေဆာင္ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ ကိုျမတ္သူ၀င္း၏မိခင္ျဖစ္သည္ ) ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ ထိုစဥ္ကမိသားစုနွင္.အတူ ျပည္ျမိဳ.မွာေနသည္ ။ သူကက်ြန္ေတာ္.ေရာဂါရာဇ၀င္ကိုေသေသခ်ာေခ်ာေမးသည္ ။က်ြန္ေတာ္ကလမ္းေလ်ွာက္လ်င္ တင္ပါးဆံုရိုးထဲမွမခံမရပ္နိုင္ေအာင္ ေအာင္.ေၾကာင္း နာက်င္ေၾကာင္းေျပာျပသည္ ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ လက္ေတြ.စမ္းသပ္ခ်င္သည္ဟုဆိုျပီး က်ြန္ေတာ္.ကိုတစ္ကိုယ္လံုးအ၀တ္အစားမ်ားခ်ြတ္ေစျပီး သူ.ေရွ.တြင္လမ္းေလ်ာက္ျပခိုင္းသည္ ။က်ြန္ေတာ္သည္ေျခလွမ္းတစ္လွမ္းလွမ္းတိုင္းမ်က္၇ည္ေပါက္ေပါက္က်ကာ လမ္းေလ်ွာက္ျပရသည္ ။ သူစိတ္ေၾကနပ္ေအာင္ေလ်ွာက္ျပျပီးေသာအခါ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္ က်ြန္ေတာ္.အရိုးကို ျပည္ေဆးရံုဓါတ္မွန္ဌာနသို.သြားကာ အခမဲ.ဓါတ္မွန္ရိုက္ခိုင္းသည္ ။ ဓါတ္မွန္ရလာေသာအခါ က်ြန္ေတာ္.ဓါတ္မွန္ကို ရန္ကုန္ျမိဳ. ၊ေရြွဘံုသာလမ္းရွိ ဓါတ္မွန္ဖတ္ေသာဌာနသို.ပို.၍ ဓါတ္မွန္ဖတ္ခိုင္းရမည္ ။ထိုအတြက္ ဓါတ္မွန္ဖတ္ခကုန္က်ေငြအနည္းငယ္ကိုေတာင္းရာ မိခင္ၾကီးက ေပးလိုက္သည္ ။က်ြန္ေတာ္.ကိုေသြးစစ္ရန္ေသြးလည္းေဖာက္ယူထားလိုက္ျပီးဓါတ္ခြဲခန္းသို.ပို.လိုက္သည္ ။ ထို.ေနာက္က်ြန္ေတာ္တို.အိမ္ျပန္လာခဲ.ၾက၏ ။ ခ်ိန္းေသာရက္တြင္က်ြန္ေတာ္တို.သည္ေက်ာင္းသားေဆးခန္းသို.ျပန္သြား၏ ။ ဆရာ၀န္ေဒါ ္သန္းေဌးသည္ ဓါတ္မွန္အေျဖစာရြက္ကိုလက္ထဲတြင္ကိုင္ထားသည္ ။ ဓါတ္မွန္ဖတ္ေသာအေျဖစာရြက္ကေလးတြင္ ကုန္းေဘာင္ဓါတ္မွန္ ၊ေရြွဘံုသာလမ္း၊ရန္ကုန္ျမိဳ. ဟုေရးထားတာကိုယခုထက္တိုင္မွတ္မိ၏ ။ထို.ေၾကာင္.ယခုအခါက်ြန္ေတာ္သည္ ရန္ကုန္ ေရြွဘံုသာလမ္းထဲသို.ျဖတ္သြားရင္း ကုန္းေဘာင္ေဆးခန္း ဆိုတာေတြ.တိုင္းငယ္ဘ၀ကိုသတိရမိပါသည္ ။ ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးကဤသို.ေျပာ၏ ။
“ ကေလးက ကံေကာင္းတယ္ ေဆးရံုလာျပတာ နည္းနည္းေနာက္က်သြားရင္ကုလို.မရေတာ.ဘူး ၊ ကုလို.ရခဲ.ရင္ေတာင္ တစ္သက္လံုးေျခတစ္ဖက္နိမ္.ျပီး ဒုကၡတိတဘ၀ေရာက္သြားလိမ္.မယ္ “
“ ဘာေရာဂါလဲ ေဒါက္တာ “ ဟုက်ြန္ေတာ္. အေမကေမးသည္ ။ ကေလးဘ၀မွတ္ဥာဏ္တြင္ေမ.မရမည္.ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌး၏အေျဖကထြက္လာသည္ ။
“ ေတာ္ေတာ္ရွားရွားပါးပါးေရာဂါပဲ ၊ Bone T.B လို.ေခါ ္တယ္ ။ အရိုးတီဘီေပါ. ။ တင္ပဆံုအရိုးထဲကိုတီဘီပိုး၀င္သြားတာ ။ အဆုတ္မွာျဖစ္တဲ.တီဘီမဟုတ္ဘူး ၊ အဆုတ္ကေကာင္းတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေတာ.စိတ္ရွည္ရွည္ကုရလိမ္.မယ္ ။ လူနဲ.ေရာဂါကမမ်ွဘူူး ။ ေန.တိုင္းေဆးထိုးရမယ္ ။ ေျခာက္လေလာက္ေန.တိုင္းေဆးထိုးရမယ္ ။ ေျခာက္လျပည္.ရင္ တစ္ပါတ္နွစ္ရက္ ေဆးထိုးျပီး တစ္နွစ္ ၊တစ္နွစ္ခြဲေလာက္ ထပ္ကုရမယ္ ။ ေသာက္ေဆးလဲ ေန.တိုင္းေသာက္ရမယ္ ။ မွန္မွန္လာနိုင္ပါ.မလား နွစ္နဲ.ခ်ီျပီးကုရမွာ “
အေမသည္မိနစ္အနည္းငယ္ ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္ပဲ တိတ္ဆိတ္ေငးငိုင္ေန၏ ။ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ယူရမည္.တာ၀န္မွာအင္မတန္ၾကီးမားလွသည္ ။ ထိုအခ်ိန္ကအေမသည္ ေခါက္ဆြဲဆိုင္ကိုရပ္နားထားကာစျဖစ္ရာ ျပည္ျမိဳ.ေစ်းၾကီးတြင္ အေမသည္ ကုန္စိမ္းေရာင္းျပီး မိသားစု၀မ္းေရးကိုေျဖရွင္းေနရပါသည္ ။ ထိုသို.တစ္ဖက္မွစီးပြားရွာေနရင္းက်ြန္ေတာ္.ကိုေန.စဥ္ေဆးခန္းသို. လိုက္ပို.ရမည္.တာ၀န္ကမေသးလွမွန္းအေမသည္ ခ်ိန္ဆေနပံုရသည္ ။ မိသားစုထဲတြင္အားလံုးမွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ားျဖစ္သည္ ။ အေဖသည္သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္အျဖစ္အျမဲတန္းအျပင္သြားသတင္းလိုက္ေနသည္ျဖစ္ရာက်ြန္ေတာ္.ကိုေန.စဥ္ရက္ဆက္ အခ်ိန္မွန္မွန္ေဆးခန္းပို.ဖို.အေရးမွာ မျဖစ္နိုင္ဖို.မ်ားေနေလသည္ ။
“ ကေလးက ေက်ာင္းဆက္တက္လို.မျဖစ္ေလာက္ဘူးထင္တယ္ ေဒါက္တာ “
“ ဟုတ္တယ္ ဒီနွစ္တစ္နွစ္ ေက်ာင္းထြက္ရမယ္ “
“ က်ြန္မတစ္ခုေလာက္ေတာင္းဆိုပါရေစေဒါက္တာရယ္ ၊ ေတာင္းပန္တာဆိုရင္ပိုျပီးမွန္ပါလိမ္.မယ္ “
“ ဟုတ္ကဲ.ေျပာပါ “
“ က်ြန္မတို.ကစီးပြားေရးအဆင္မေျပပါဘူး ၊ ေဆးခန္းကအခမဲ.ေဆးကုေပးတယ္ဆိုေပမယ္. ေန.တိုင္းေဆးခန္းကိုလာဖို.စားရိတ္ကရွိပါေသးတယ္ ။ ဆိုကၠားခလဲ ေန.တိုင္းဆိုေတာ. မတတ္နိုင္ပါဘူး ၊ အဲဒိေတာ. သားကိုက်ြန္မ စက္ဘီးနဲ.ေခါ ္လာခဲ.ပါ.မယ္ ။ စက္ဘီးကလဲ ဆိုင္ကငွားစီးရမွာပါ ။ တစ္နာရီတစ္က်ပ္ဆိုေတာ. ေန.တိုင္းကုန္က်စားရိတ္မတတ္နိုင္လို. ပိုက္ဆံသက္သာေအာင္ တစ္ေန.ကိုနာရီ၀က္ ငါးမူး ဖိုးငွားျပီးလာခဲ.ပါမယ္ ။ အသြားအျပန္နာရီ၀က္နဲ. အခ်ိန္မီေအာင္ ေဒါက္တာတို.ေဆးခန္းမွာအဆင္အေျပဆံုးအခ်ိန္ကိုေျပာပါ က်ြန္မအဲဒိအခ်ိန္ေရာက္ေအာင္ေန.တိုင္းလာပါ.မယ္ ၊ အဲဒါတစ္ခုေတာ.က်ြန္မကိုကူညီပါ “
ေဒါက္တာေဒါ ္သန္းေဌးသည္က်ြန္ေတာ္တို.ကိုသနားသြားသည္ထင္ပါသည္ ။
“ ရပါတယ္ ဒီလိုလုပ္ပါ ေဆးခန္းပိတ္ကာနီး ေန.လည္ သံုးနာရီ ဆိုရင္ လူေတာ္ေတာ္ရွင္းပါတယ္ အဲဒိအခ်ိန္လာနိုင္ရင္က်ြန္မတို. အျမန္ဆံုးေဆးထိုးေပးပါမယ္ ၊အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ေပးပါ.မယ္ ၊ မွန္မွန္သာလာခဲ.ပါ ၊ဒီေဆးကပ်က္လို.မရဘူး ၊ မွန္မွန္ထိုးရမယ္ “
ယေန.ေခတ္ကာလတြင္ ပိုက္ဆံမေပးနိုင္ေသာလူနာကို ေဆးရံု၀န္ထမ္းမ်ားကမေျခမငံဆက္ဆံေျပာဆိုေသာေၾကာင္. လူနာမွာရွက္ကာ မိမိကိုယ္ကိုယ္သတ္ေသသြားေသာသတင္းကိုၾကားရေသာအခါ က်ြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ကၾကံုေတြ.ခဲ.ရေသာျပည္ျမိဳ.ေက်ာင္းသားသူငယ္ က်န္းမာေရးဌာနမွ ဆရာ၀န္ ၊သူနာျပဳ ၊ကြန္ေပါင္းဒါး စေသာေဆး၀န္ထမ္းမ်ား၏ သေဘာထားျပည္.၀မွုကိုအံ.ၾသရေလသည္ ။
ထိုေန.မွစကာက်ြန္ေတာ္သည္ ေနစဥ္ေန.တိုင္း မိခင္ၾကီးနင္းေသာစက္ဘီးေနာက္ခံုမွထိုင္လိုက္ကာ စထရက္တိုမိုင္ဇင္ဟုေခါ ္ေသာေဆးကိုမွန္မွန္အထ္ိုးခံရေလသည္ ။ ေန.စဥ္ရက္ဆက္ေဆးထိုးခံရသျဖင္. က်ြန္ေတာ္.တင္ပါးမွာ အပ္ရာတြင္နွင္.ပရပြျဖစ္ေနေလသည္ ။ ေဆးထိုးအပ္ကိုထိုစဥ္မွက်ြန္ေတာ္ေၾကာက္သြားသည္မွာ ယခုထက္တိုင္ ေနမေကာင္းလ်င္ ေဆးခန္းသို.မသြားခ်င္ ၊ေဆးထိုးအပ္ကို မၾကည္.ခ်င္ မျမင္ခ်င္ မံစားနိုင္ေလာက္ေအာင္ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ေဆးထိုးခံရသည္ထက္နာက်င္ခံစားရေသာေ၀ဒနာမွာအေမ.ေနာက္မွလိုက္၍ စက္ဘီးစီးရျခင္းျဖစ္သည္ ။ အေမသည္ က်ြန္ေတာ္နာက်င္မွုေ၀ဒနာမခံစားရေစရန္ ကယ္ရီယာတြင္ ေခါင္းအံုးပါးပါးခု၍ က်ြန္ေတာ္.ကိုတင္ေဆာင္လာပါသည္ ။သို.ေသာ္ ေ၀ဒနာျပင္းထန္ေနဆဲကာလျဖစ္သျဖင္. စက္ဘီးသည္ ခ်ိဳင္.ခြက္ကေလးတစ္ခုထဲသို.နည္းနည္းက်လိုက္သည္နွင္. နာက်င္လြန္းသျဖင္. အမေလး ၊အဘေလးတကာ လိုက္ပါလာရျခင္းျဖစ္သည္ ။ အေမကလည္းတတ္နိုင္သမ်ွစက္ဘီးကိုေျဖးေျဖးနင္းကာက်ြန္ေတာ္သိပ္ျပီးမနာက်င္ေအာင္ (တစ္ဖက္ကလည္းစက္ဘီးငွားခ နာရီ၀က္အတြင္း၀င္ေအာင္ )ေန.စဥ္ စိတ္မပ်က္လက္မပ်က္ က်ြန္ေတာ္.ကို ေဆးခန္းသို. နွစ္ေပါက္ေအာင္ပို.ေဆာင္ေပးခဲ.ေလသည္ ။
ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားနွင္.က်ြန္ေတာ္
ထိုေန.မွစကာ က်ြန္ေတာ္သည္လူမမာၾကီးလံုးလံုးျဖစ္သြားေပ၏ ။ မည္မ်ွေတာင္ဆိုးသလဲဟူမူ က်ြန္ေတာ္သည္ပက္လက္လွန္လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ညာဘက္သို.ျဖစ္ေစ ဘယ္ဘက္သို.ျဖစ္ေစကိုယ္.ဘာသာ တစ္ဖက္ဖက္သို.မေစာင္းနိုင္ေပ ။ တင္ပါးဆံုးရိုးထဲမွနာက်င္လွေသာေၾကာင္.ျဖစ္သည္ ။ လူအကူအတြဲပါမွ က်ြန္ေတာ္သည္ တစ္ဖက္သို.ေစာင္းနိုင္၏ ။ အကူအတြဲဆိုေသာ္လည္းလူတိုင္းတြဲ၍ ထူ၍ရသည္မဟုတ္ ၊ က်ြန္ေတာ္. ေရာဂါအထာကိုသိသူက်ြန္ေတာ္.မိခင္ၾကီးတစ္ေယာက္သာ က်ြန္ေတာ္.ကိုထူ၍ရပါသည္ ။ ထိုအေျခအေနမ်ိဳးျဖင္.စက္ဘီးတစ္စီး၏ေနာက္မွ ထိုင္လိုက္ရေသာက်ြန္ေတာ္.ဒုကၡမွာ အလြန္ၾကီးမားပါသည္ ။ သို.ေသာ္ က်ြန္ေတာ္နွင္.အေမသည္ ဘာေတြပဲၾကံဳလာသည္ျဖစ္ေစ ၊မိုးရြာရြာေနပူပူ ေန.စဥ္မွန္မွန္ေဆးခန္းသို.သြားကာ ေဆးထိုးခဲ.ပါသည္ ။ ညစဥ္လည္း တီဘီေဆးမ်ားေသာက္ရေသးသည္မွာ ပဲေလွာ္စားသလိုမ်ားျပားလွပါသည္ ။ထိုေခတ္ထိုအခ်ိန္ ၁၉၈၀ ခန္.က ေဆးပညာသည္သိပ္ျပီးမထြန္းကားေသးသည္ျဖစ္ရာယခုေခတ္လို ေဆးအားလံုးကိုတစ္မ်ိဳးတည္းေပါင္းထားေသာ DOTS တို.ဘာတို.လိုအစြမ္းထက္ ေဆးမ်ားလည္းမေပါ ္ေသးပါ ။ စထရက္တိုမိုင္ဇင္ဆိုေသာအလြန္ျပင္းထန္သည္.ထိုးေဆးကိုပင္ ေန.စဥ္ထိုးရပါသည္ ။ ေဆးခဲျဖဴျဖဴ ၆ ခဲခန္.ကိုညစဥ္ေသာက္ရပါသည္ ။ ဆရာသိန္းေဖျမင္.လည္း က်ြန္ေတာ္.လိုပင္ အရိုးတီဘီေရာဂါျဖစ္ပြားဖူူးရာ သူတို.ေခတ္က က်ြန္ေတာ္.ထက္ဆိုးပံုရသည္ ။ခါးရိုးကိုပလာစတာကိုင္ ေက်ာက္ပါတ္တီးစီးျပီးေျခာက္လခန္.ေနထိုင္ရေသာ ဒုကၡကိုေတာ.က်ြန္ေတာ္မခံခဲ.ရပါ ။ အသက္ငယ္တာေရာပါမည္ထင္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္ျဖစ္ေသာေရာဂါမွာ အရိုးကို တီဘီပိုး လွိုက္စားခံရသည္.ေရာဂါဆန္းျဖစ္ျပီး အျခားတီဘီေရာဂါေ၀ဒနာရွင္မ်ားကဲ.သို.ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း ၊ အဆုတ္မေကာင္းျခင္းအလ်ဥ္းမရွိပါ ။ အဆုပ္မွာအလြန္ေကာင္းပါသည္ ။ ေခ်ာင္းလည္းမဆိုးပါ ။ တင္ပါးရိုးထဲမွနာသည္မွတပါးအျခား ေရာဂါလကၡဏာမရွိပါ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ေန.စဥ္ပင္အိပ္ေနရသည္ကမ်ားပါသည္ ။ တစ္ခါတစ္ရံတြင္ ေခါင္းအံုးမ်ား ခုကာ ပက္လက္ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ရပါသည္ ။ ေက်ာင္းလဲမေနရေတာ.ပဲ တစ္နွစ္ေဆးခြင္.တင္ကာေက်ာင္းထြက္လိုက္ရပါသည္ ။ က်ြန္ေတာ္.စိတ္ကိုအထိခိုက္ဆံုးေသာအခ်ိန္မွာ နံနက္(၉) နာရီခန္. အျဖူအစိမ္း၀တ္ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူမ်ား အိမ္ေရွ.မွျဖတ္သြားခ်ိန္နွင္. ညေနေက်ာင္းဆင္း၍ ျပန္လာၾကခ်ိန္ျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္အျဖဴအစိမ္းမ်ားကိုျမင္သည္နွင္. ကိုယ္ေက်ာင္းမတက္နိုင္ေသာအျဖစ္ကို အလိုလို၀မ္းနည္းလာမိသည္ ။ ရေသ.စိတ္ေျဖအျဖစ္ က်ြန္ေတာ္နွင္.ခုနစ္တန္းအတူတက္ေနေသာ အိမ္နီးနားခ်င္းျဖစ္သူ ကိုေဇာ္ဆိုသည္. ေက်ာင္းသားကို အိမ္ေရွ.မွေစာင္.ေမ်ွာ္ၾကည္.ေနကာသူလာသည္နွင္. ေဇာ္ေဇာ္ေရလာပါဦးကြ ၊ဒီေန.ဘာသင္သလဲ ဟု ေမးကာ သူ.စာအုပ္မ်ားကိုလွန္ေလွာၾကည္.ရွဳမိပါသည္ ။သူ.စာအုပ္မ်ားထဲမွ ေက်ာင္းစာမ်ားအားလံုးသည္ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ ဖတ္ၾကည္.တာနွင္.အားလံုးနားလည္ေနသည္ ။ အေထြအထူးရွင္းျပစရာပင္မလိုေပ ။ က်ြန္ေတာ္ေက်ာင္းစာအုပ္မ်ားကိုထိုသို.ၾကည္.ေနသည္ကို အေမသည္စိတ္ေကာင္းပံုမရ ။ပါးစပ္မွေတာ.ဖြင္.ဟ၍မတားျမစ္ ။ၾကာေတာ.က်ြန္ေတာ္လည္းလက္ေလ်ွာ.လိုက္ကာ ကိုေဇာ္ကိုလည္းေခါ ္၍ စာအုပ္မ်ားကိုလွန္ေလွာမၾကည္.ေတာ.ျပီ ။ ေရွ.နွစ္ခါငါေနေကာင္းလာမွ ပဲေက်ာင္းျပန္တက္ေတာ.မည္ဟုအားခဲထားလိုက္ပါသည္ ။ ထိုအခါတစ္ေနကုန္ပ်င္းရိလွေသာေၾကာင္. ကိုယ္. ေဖ်ာ္ေျဖေရးကိုကိုယ္ရွာရသည္ ။ ထိုစဥ္က ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားေခတ္စားသည္ ။စီေျခာက္ဆယ္ (တစ္နာရီ ခန္.) စာ ကက္ဆက္တိပ္ေခြမ်ားအလြန္ေခတ္စားေနခ်ိန္ျဖစ္ျပီး ထိုစဥ္က ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းေလာကတြင္ ဘီအီးဒီေအာင္သိုက္ ၊ ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္း ၊ဂီတစာဆိုေမာင္ေၾကးမံု ၊ ႏြဲ.ႏြဲ.မူ ၊ ေခတၱရာတမာခ်ိဳ ၊ ဓနုျဖဴၾကည္ၾကည္သိန္းတို.ေခတ္စားေနသည္ ။ ျပသနာကက်ြန္ေတာ္တို.အိမ္တြင္ကက္ဆက္မရွိ ။ ထိုစဥ္ကကက္ဆက္တစ္လံုးသည္ တန္ဘိုးရွိ၍ရွားပါးပစၥည္းျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္တို. အိမ္မွ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ကားလမ္းတစ္ဖက္တြင္ မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္ဆိုေသာ နာမည္ေက်ာ္ထမင္းဆိုင္တစ္ဆိုင္ရွိသည္ ။ ထိုဆိုင္သည္ အလြန္လက္ရာေကာင္းေသာေၾကာင္. စားသံုးသူ ကားသမားမ်ားနွင္.မျပတ္စည္ကားလ်က္ရွိသည္ ။က်ြန္ေတာ္.အေဖသည္မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္မွ အမဲနွပ္ကိုအလြန္ၾကိဳက္၍ မၾကာခန၀ယ္ယူစားသံုးေလ.ရွိသည္ ။ ထိုမၾကည္ေအာင္ထမင္္းဆိုင္သည္ စားသံုးသူမ်ားကို ေဖ်ာ္ေျဖသည္.အေနနွင္. ကက္ဆက္ေခြဇာတ္လမ္းမ်ားကို က်ယ္ေလာင္စြာဖြင္.ေလ.ရွိသည္ ။ က်ြန္ေတာ္မွတ္မိေနေသာဇာတ္လမ္းမ်ားမွာ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ၊ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ျပန္လာျပီ ၊သားဗိုလ္ေအာင္ဒင္ ၊ မင္းအသက္ငါ.ေပးဆရာၾကီးျမတ္ခိုင္ ၊ မီးေတာက္ရဲ.လား ၊ေက်ာက္စိမ္းတံုးၾကီးျခာျခာလည္ စသည္ျဖင္.ျဖစ္သည္ ။ ကက္ဆက္ေခြေလာကတြင္ေကာလိပ္ဂ်င္ေန၀င္းနွင္. ဓနုျဖဴၾကည္ၾကည္သိန္းသည္ အေအာင္ျမင္ဆံုးျဖစ္သည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ေန.လည္ဘက္ထမင္းစားျပီးသည္နွင္. အေမ.ကို မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္သို.လိုက္ပို.ပါရန္ေတာင္းဆိုရ၏ ။ ထိုအခါအေမသည္ မၾကည္ေအာင္ထမင္းဆိုင္နွင္. မနီးမေ၀းေနရာတြင္ က်ြန္ေတာ္.အတြက္ပက္လက္ကုလားထိုင္ကိုသြား၍ ခင္းရ၏ ။ ခါးမနာေစရန္ေခါင္းအံုးေတြဘာေတြ အက်အနခင္းရ၏ ။ ေနရာထိုင္ခင္းအဆင္သင္.ျဖစ္လ်င္ အေမသည္က်ြန္ေတာ္.ကိုေပြ.ခ်ီကာ လမ္းျဖတ္ကူးျပီး ကုလားထိုင္ေပါ ္တြင္က်က်နနခ်ထားခဲ.ျပီး မၾကည္ေအာင္ထံအပ္နွံကာျပန္သြား၏ ။ ထိုအခ်ိန္မွစကာ ဆိုင္မသိမ္းမခ်င္း က်ြန္ေတာ္သည္ ကက္ဆက္ေခြျပဇာတ္မ်ားကိုတစ္ေခြျပီးတစ္ေခြနားေသာတဆင္ေတာ.သည္ ။ က်ြန္ေတာ္ျပန္ခ်င္လ်င္မၾကည္ေအာင္ဆိုင္မွတစ္ေယာက္ေယာက္ကိုေျပာလိုက္လ်င္ အေမ.ကိုသြားအေၾကာင္းၾကားေပးကာအေမျပန္လာေခါ ္ပါသည္ ။ဤသို.နားေထာင္သည္မွာ ေန.စဥ္နီးပါးတစ္နွစ္ခန္.ၾကာပါသည္ ။ထို.ေၾကာင္.က်ြန္ေတာ္သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ျပဇာတ္ သေဘာ ၊ခန္းကူးခန္းေျပာင္း ဇာတ္ညြွန္းသေဘာ ၊ Tempo ေခါ ္ဇာတ္ရွိန္ျမွင္.သည္.သေဘာ ၊ ဒိုင္ယာေလာ. (ေခါ ္) အခ်ီအခ်စကားေျပာၾကသည္.သေဘာမ်ားကို အေပ်ာ္သေဘာနားေထာင္ရင္းပညာရေန၏ ။ ေနာင္အခါစာေရးေသာအခါ အေတာ္အသံုး၀င္တာေတြ.ရေလသည္ ။
ဤသို.ျဖင္.ေျခာက္လၾကာသြားေသာအခါ က်ြန္ေတာ္.အေျခအေနသည္ အနည္းငယ္တိုးတက္လာ၏ ။ ဟိုနားသည္နား လမ္းေလ်ွာက္နိုင္လာသည္ ။ တင္ပါးဆံုအရိုးထဲမွလည္းသိပ္မနာေတာ. ။သို.ေသာ္ ေရာဂါမွာအရွင္းမေပ်ာက္ေသးသျဖင္. တစ္ပါတ္လ်င္ နွစ္ရက္နွုန္းျဖင္.ေဆးဆက္ထိုးရသည္ ။ ေသာက္ေဆးကေတာ.ေန.တိုင္းေသာက္ရသည္ ။ က်ြန္ေတာ္သည္ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အသက္ (၁၂) နွစ္အရြယ္ တြင္ ေသေလာက္ေသာေရာဂါၾကီးတစ္ခုနွင္.ရင္ဆိုင္လိုက္ရေသာအခါ ေရာဂါဒဏ္ ၊ အလြန္ျပင္းထန္ေသာစထရက္တိုမိုင္ဇင္ထိုးေဆးမ်ားဒဏ္ေၾကာင္. ကိုယ္ခႏၥာသည္ၾကီးထြားမွုတုန္.ေနွးသြား၏ ။ ငယ္စဥ္ကျပည္.ျပည္.၀၀ရွိခဲ.ေသာကိုယ္ခႏၥာသည္ ထိုစဥ္မွစကာ ၾကံဳလွီ ေသးေကြးသြား၏ ။ ထိုသို.ခႏၥာကိုယ္ဥပဓိရုပ္ေျပာင္းလဲသြားသည္မွာ ယခုထက္တိုင္ျဖစ္သည္ ။ထို.ေၾကာင္.က်ြန္ုပ္ငယ္စဥ္ကဓါတ္ပံုမ်ားကိုၾကည္.လ်င္ အသက္ (၁၂ ) နွစ္အထိသည္ လူတစ္ေယာက္ ၊ အသက္ (၁၂) နွစ္မွစကာယခုအထိသည္အျခား လူတစ္ေယာက္၏ပံုဟု ဆိုရမတတ္ေျပာင္းလဲသြားပါသည္ ။ မတူညီေသာလူနွစ္ေယာက္ကိုၾကည္.ျမင္ရသလိုျဖစ္ေနေပသည္ ။
တျဖည္းျဖည္းနွင္.က်ြန္ေတာ္သည္က်န္းမာေရးအေျခအေနျပန္ေကာင္းလာပါသည္ ။ေနာက္တစ္နွစ္တြင္ေက်ာင္းျပန္တက္နိုင္သည္ ။ ထိုစဥ္ကာလမ်ားက က်ြန္ေတာ္သည္ လူေတာတိုးရမွာေၾကာက္ေနသည္ ။ အလိုလိုအားငယ္ေနတတ္သည္ ။ဆယ္တန္းမေအာင္ခင္အထိ စိတ္ဓာတ္က်သလိုလို သိမ္ငယ္သလိုလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ကိုယ္.ကိုယ္ကိုသတ္ေသခ်င္ေသာစိတ္ပင္တစ္ခါတစ္ရံျဖစ္မိေလသည္ ။ သို.ေသာ္ က်ြန္ေတာ္.မိခင္ကက်ြန္ေတာ္.ကို အားေပးခဲ.၏ ။ စာေပကက်ြန္ေတာ္.ဘ၀ကိုကယ္တင္ခဲ.သည္ ။ ဆရာၾကီးပီမိုးနင္းေရးသားေသာစာအုပ္တစ္အုပ္ထဲမွ စာေၾကာင္းေလးတစ္ေၾကာင္းက က်ြန္ေတာ္.ဘ၀ကိုေျပာင္းလဲသြားေစခဲ.သည္ ။ ထိုစာသားမွာေအာက္ပါအတိုင္းရွင္းရွင္းေလးေရးထားသည္ ။
“ ဒုကၡငယ္ကေလးမ်ားကိုခံစားျခင္းျဖင္. ဒုကၡၾကီးမ်ားမွ လြတ္ကင္းနိုင္ေလသည္ ။ ဒုကၡငယ္ကေလးမ်ားမွာစိတ္အလိုကိုလြန္စြာမလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္ “
ထို.ေနာက္ပိုင္းမွစကာက်ြန္ေတာ္သည္ ေတာ္ရံုတန္ရံုဒုကၡမ်ားကိုခံနိုင္ရည္ရွိလာသည္ ။ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုျမင္.ျမင္.ထားသည္ ။ သူတကာထက္ပို၍ၾကိဳးစားအားထုတ္သည္ ။ ဆႏၵနွင္. ၀ီရိယျပင္းထန္၍ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ရွိေသာလူတစ္ေယာက္အတြက္ ၾကီးမားေသာ အခက္အခဲမ်ားၾကံဳလာရသည္.တိုင္ ၾကံ.ၾကံ.ခံ၍ေက်ာ္လြွားေရွ.ဆက္နိုင္စျမဲပင္ျဖစ္သည္ ဟုက်ြန္ေတာ္ယံုၾကည္ပါသည္ ။
သရ၀ဏ္(ျပည္)
Eternal Light မဂၢဇင္း ၂၀၁၆ ေဖေဖာ္၀ါရီ
No comments:
Post a Comment